Poniedziałek 08.09.2025 – Narodzenie NMP, święto.

7.00 Za ++ teściów Annę i Wiktora, syna Andrzeja Waleska, za + szwagra Pawła Matyszok oraz za żyjących i ++ z pokr. i o zdrowie w rodzinie.

18.00 Za ++ dziadków Franciszkę i Antoniego Kiecok, Janinę i Antoniego Hess, + chrzestnego Stanisława Hess, o dar życia wiecznego.

Wtorek 09.09.2025 – bł. Anieli Salawy, dziewicy.

7.00 Do Miłosierdzia Bożego za + Piotra Nowainskiego w 30 dz. po śm., o dar życia wiecznego.

18.00 /św. Anna/ Z ok. 25 r. małżeństwa Joanny i Dariusza Jędrzejczak, z podz. za otrzymane łaski, z prośbą o dary Ducha Świętego i zdrowie dla rodziny.

Środa 10.09.2025

7.00 Za wstaw. Matki Boskiej Częstochowskiej z podz. za szczęśliwy powrót do kraju siostry Jadwigi oraz o zdrowie w rodzinie.

17.00 /szkolna/ Przez wstaw. Matki Bożej NP. z podz. za otrzymane łaski z prośbą o dalsze błog. i zdrowie dla córki Wiktorii Sowa z ok. 20 r. urodzin.

Czwartek 11.09.2025

7.00 Za + Paulinę Lasota w 1 r. śm., o radość życia wiecznego.

18.00 Za ++ rodziców Marię i Pawła Gajda, + ojca Pawła Rychlik, ++ dziadków i ++ z pokr., o radość życia wiecznego z Bogiem.

Piątek 12.09.2025 – Najświętszego Imienia Maryi.

7.00 Za + męża, ojca, dziadka i pradziadka Pawła Stiller w 3 r. śm., i za ++ z rodziny.  

18.00 /młodz./ Do Bożej Op. za wstaw. Matki Bożej NP. z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. dla żony i matki Lidii Kormek z ok. 60 r. urodzin i o opiekę Bożą w rodzinie.  

Sobota 13.09.2025 – św. Jana Chryzostoma, biskupa.

7.00 Za + męża Norberta Resel, ++ rodziców, teściów, siostrę, szwagra, o dar życia wiecznego.

18:00/niedz./ Za + męża Tadeusza Jabłońskiego w 10 r. śm., teściów Helenę i Franciszka Jabłońskich, ++ rodziców Piotra i Klementynę, ++ braci Józefa i Czesława, bratanków Grzegorza i Pawła, + Helenę Oliwa, ++ swatów Zbigniewa Kordasiewicz i + Marię Więcek.  

XXIV Niedziela Zwykła 14.09.2025 – Podwyższenie Krzyża Świętego.

7.00 Za ++ rodziców Apolonię i Pawła Pawleta oraz za ++ z pokr.

8.15 /niem./ Do Bożej Op. z podz. za otrzymane łaski, z prośbą o zdrowie i Boże błog., dla Sylwii z ok. 50 r. urodzin i o opiekę Bożą w rodzinie.

9.00 /św. Anna/ Z podz. za otrzymane łaski, z prośbą o zdrowie i Boże błog. dla Gabrieli i Norberta Mróz z ok. 25 r. ślubu, i o opiekę Bożą w rodzinie.

9.30 W int. żyjących i ++ Parafian, o błog. Boże i dary Ducha Świętego dla naszych rodzin oraz w int. wszystkich chorych.

11.00Za ++ rodziców Krystynę i Herberta Gwóźdź, ++ dziadków Florentynę i Stefana Gwóźdź, ciocię Hildegardę, + Manfreda Niestrój i ++ z pokr.

15.00 Nieszpory

16.00 Do Bożej Op. w int. Heleny i Ewalda Mrugała z ok. 40 r. ślubu, z podz. za otrzymane łaski, z prośbą o Boże błog., zdrowie i opiekę Matki Bożej dla rodziny.

W 324 r. matka cesarza Konstantyna – Helena, wówczas 78-letnia już kobieta, wyrusza do Ziemi Świętej. Na miejscu dawnej Jerozolimy po zburzeniu przez cesarza Hadriana w 135 r. Świątyni Jerozolimskiej w miejscu Świętego Grobu powstała świątynia Jowisza Kapitolińskiego. Szczęśliwie zachowane dokumenty w pewnej żydowskiej rodzinie pozwoliły na ustalenie topografii Jerozolimy przed jej zburzeniem. Cesarz Konstantyn dostarczył ogromne sumy pieniędzy na prace wykopaliskowe. Po kilku tygodniach prac ukazał się wreszcie garb Kalwarii i grota grobu Chrystusa. W częściowo zasypanym rowie odnaleziono trzy krzyże. Biskup Makary modlił się o możność poznania, na którym krzyżu Zbawiciel dokonał żywota. Podobno przyniesiono umierającą niewiastę, którą dotknięto drzewem krzyża. Przy trzecim dotknięciu kobieta wstała. Wiadomość dotarła do Konstantyna, który każe wybudować na świętym miejscu bazylikę. 14 września 335 r. odbyło się uroczyste poświęcenie i przekazanie miejscowemu biskupowi bazyliki, do której wniesiono relikwie Krzyża. Ta historyczna relacja opisująca odnalezienie krzyża powinna również mieć miejsce w naszym życiu. Na ścianach naszych mieszkań wiszą krzyże, których może nawet nie zauważamy. Przy naszych drogach stoją krzyże, których czasami nawet nie zauważamy. Wreszcie, do każdego z nas Pan Jezus zwraca się w słowach: Niech weźmie krzyż swój. Ucałujmy dzisiaj krzyż w naszym domu, przytulmy do serca krzyż naszego życia. [prob.]

Boże, który nas żywisz od młodości, który dajesz pokarm wszelkiemu stworzeniu, który jesteś dawcą dobra i dostarczasz niezbędnych środków do życia, spraw, by ten posiłek stał się dla nas radością, a pozostały pokarm sprowadził na nas błogosławieństwo. Błogosław też tym, którzy nas przyjmują dla świętego Twego imienia; ich spichlerze napełń Twymi dobrami, a dusze ich zachowaj w świętości aż do końca, aby było błogosławione Twoje święte Imię: Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Czas dożynek jest w naszej tradycji nie tylko radosnym świętem zakończenia żniw, ale nade wszystko momentem wdzięczności. To szczególna chwila, w której jako wspólnota parafialna pochylamy się przed Bogiem, uznając, że wszystkie dary ziemi i owoc ludzkiej pracy są Jego błogosławieństwem.

Współczesny świat tak często przyzwyczaja nas do obfitości, że zapominamy o źródle wszelkiego dobra. Tymczasem każdy bochen chleba, każdy owoc, każde ziarno przypomina o trudzie rolników i ogrodników, a nade wszystko o trosce Stwórcy, który daje wzrost.

Dożynki to także czas wspólnoty. W pięknym wieńcu dożynkowym splatają się kłosy zbóż, kwiaty, warzywa i owoce – obraz jedności i różnorodności. Tak samo my, jako Kościół, jesteśmy różni, a jednak tworzymy jedno Ciało Chrystusa.

Dlatego dziś chcemy szczególnie podziękować rolnikom i wszystkim, którzy pracują na roli, w sadach, ogrodach i gospodarstwach. Ich codzienny trud, często niezauważany, jest fundamentem naszego życia. Chleb, który trafia na nasze stoły, rodzi się dzięki ich wysiłkowi i Bożej łasce.

Niech tegoroczne święto plonów będzie dla nas okazją do modlitwy wdzięczności, ale i do refleksji: czy potrafimy dzielić się tym, co mamy? Czy doceniamy wartość chleba, którego nie może zabraknąć na żadnym polskim stole?

Zanieśmy więc Bogu nasze dziękczynienie i prośmy, aby błogosławił wszystkim, którzy pracują na roli. Niech kolejny rok przyniesie im obfite owoce pracy, a nam – serca pełne wdzięczności i otwartości. [ks. Krzysztof]

Drodzy Siostry i Bracia!

Dzieci potrzebują miłości rodziców, ich troski i ochrony przed różnego rodzaju zagrożeniami.

Od 1 września 2025 r., w miejsce likwidowanego Wychowania do życia w rodzinie, zostanie wprowadzony do szkół nowy przedmiot: Edukacja zdrowotna.

Rodzice będą mogli decydować, czy ich dziecko ma w tych zajęciach uczestniczyć czy nie.

Prowadzona przez niektóre media propaganda podkreśla, że w edukacji zdrowotnej chodzi o zdrowie uczniów, a tymczasem w istotnej swej części przedmiot ten zawiera treści dotyczące tzw. zdrowia seksualnego, których celem jest całkowita zmiana w postrzeganiu rodziny i miłości.

Tematyka seksualności w ramach Edukacji zdrowotnej jest oderwana od kontekstu małżeństwa i rodziny. Małżeństwo jest tu tematem prawie nieobecnym, zaś rodzina – rozumiana jako ojciec, matka i dzieci – jest całkowicie zmarginalizowana. Natomiast tam, gdzie jest o niej mowa, przedstawiana jest w negatywnym kontekście, zaś macierzyństwo ukazane jest jako źródło zagrożeń. Takie ujęcie ludzkiej seksualności zagraża prawidłowemu rozwojowi osobowemu dziecka i stawia pod znakiem zapytania przyszłość demograficzną naszego kraju. Według założeń nowego przedmiotu, uczniowie mają być od najmłodszych lat poddawani erotyzacji. Aktywność seksualna została oderwana od małżeństwa i przedstawia się ją jako wyzwolenie z wszelkich barier, w tym granic wiekowych i odpowiedzialności za jej skutki. Za jedyny warunek podjęcia współżycia uznane zostało kryterium świadomej zgody.

Edukacja zdrowotna wprowadza do szkoły genderową koncepcję płci. Nie wspiera młodych ludzi w zaakceptowaniu swojej płci biologicznej. Przeciwnie, zachęca dzieci i młodzież do odrzucenia swej kobiecości lub męskości. Otwiera w ten sposób drogę do tego, aby dziewczęta identyfikowały się jako chłopcy, a chłopcy identyfikowali się jako dziewczęta. Do tego typu identyfikacji skłania obecne w podstawie programowej pojęcie „tożsamość płciowa” oraz „kwestie prawne i społeczne grup osób LGBTQ+”. Ostatecznie taka droga może prowadzić do podjęcia operacji „zmiany płci”, czyli nieodwracalnego okaleczenia ciała młodych ludzi i wielkiej tragedii dla nich samych i ich rodzin. ( ten fragment wpłynął na razie na wycofanie ME z tejże koncepcji) .

Wizja seksualności i płci obecna w Edukacji zdrowotnej jest niezgodna z polskim systemem prawnym. Konstytucja wyraźnie podkreśla, że małżeństwo, rodzina, macierzyństwo i ojcostwo pozostają pod ochroną państwa. Ponadto w prawie oświatowym widnieje wiele zapisów zobowiązujących instytucje państwowe do działań prorodzinnych. Polskie prawo jednoznacznie przyjmuje istnienie dwóch płci: męskiej i żeńskiej. Wprowadzana do szkół tzw. Edukacja zdrowotna łamie wszystkie tego typu przepisy prawne, a w dłuższej perspektywie zmierza do zmiany polskiego prawa – na prawo antyrodzinne i destabilizujące płeć. Ta wizja w sposób oczywisty niszczy fundamenty wychowania. Temu celowi ma służyć także bezprawne ograniczanie lekcji religii w szkole. Kościół naucza, że seksualność ma służyć miłości małżeńskiej i rodzicielstwu, że małżeństwo i rodzina dopełniają się w pełnej miłości woli Boga, że męskość i kobiecość zawarte są w stwórczym dziele Boga.

Drodzy Rodzice! Przyszłość dzieci jest w Waszych rękach. Pamiętajcie, że jesteście w sumieniu przed Bogiem odpowiedzialni za ich prawidłowe wychowanie. Nie wolno Wam zgodzić się na systemową deprawację Waszych dzieci, która ma być prowadzona pod pretekstem tzw. edukacji zdrowotnej. W trosce o wychowanie i zbawienie, apelujemy, abyście nie wyrażali zgody na udział Waszych dzieci w tych demoralizujących zajęciach.

Na trud realizacji rodzicielskiego obowiązku wychowania z serca błogosławimy

+ Tadeusz Wojda SAC
Arcybiskup Metropolita Gdański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

+ Józef Kupny
Arcybiskup Metropolita Wrocławski
Zastępca Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski

+ Marek Marczak
Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski